<<< menu        <<<-- wstecz

Współczesna Sztuka Złotnicza w Teatrze Współczesnym
Ewa Effenberg, Olga Podfilipska - Krysińska - "W STRONĘ BIŻUTERII".

31 marca - 11 maja 2008

foto: Witold Skwarski

Ewa Effenberg

W latach 1999 - 2004 studia w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2004 r. uzyskała dyplom w zakresie projektowania w Katedrze Biżuterii.

Swoje prace prezentowała m.in.: w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, w Muzeum Okręgowym w Sandomierzu, w Galerii Sztuki w Legnicy, w Muzeum Sztuk Użytkowych w Poznaniu, w Galerii BWA w Gorzowie Wielkopolskim, w Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku oraz w Muzeum Mazowieckim w Płocku.

Udział w wystawach zagranicznych: w Muzeum Etnograficznym w Petersburgu, w Palagio di Parte Guelfa we Florencji, Katholische Stadthaus - Wuppertal, Niemcy, Galeria Platan - Budapeszt, Węgry, "Inhorgenta Europe" Targi - Monachium, Niemcy, Societe Industrielle de Mulhouse - Miluza we Francji, w Galerii Bigalli - Dicomano, Włochy, Instytut Polski - Praga, Czechy.

Osiągnięcia:
- II nagroda w Międzynarodowym Konkursie Biżuterii Artystycznej w Legnicy - 2005r.
- I nagroda (Ministra Kultury) w konkursie "Projekt" w łódzkiej ASP - 2005r.
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków.

Obecnie zatrudniona w Akademii Sztuk Pięknych na stanowisku asystenta w Pracowni Projektowania Form Złotniczych prowa dzonej przez prof. Andrzeja Bossa.

"W stronę biżuterii" - pod tym tytułem chciałam zaprezen- tować swoją twórczość z zakresu projektowania biżuterii oraz obiektów biżuteryjnych, które nie spełniają funkcji użytkowej, są małymi "rzeźbami". W swoich pracach wykorzystuję różne materiały tj. papier, szkło, pleksi, kamienie syntetyczne oraz naturalne. Uzupełnieniem formy jest najczęściej srebro.


Inspiracje czerpię z otaczającej mnie rzeczywistości, która jak wiemy niekiedy bywa zas- kakująca. Jak to się przekłada na moją twórczość? Ocenę tego zostawiam Państwu.


Olga Podfilipska - Krysińska

Ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w 1999 r. (Dyplom w Pracowni Projektowana Biżuterii pod kierunkiem Prof. Andrzeja Szadkowskiego). Studiowała również historię sztuki na Uniwersytecie Łódzkim i teorię sztuki w Collegium Invisibile w Warszawie. W 1999 roku studiowała na Wydziale Projektowania Biżuterii Politechniki w Lahtii. W roku 2002 była stypendystką rządu włoskiego i studiowała w Szkole Projektowania Biżuterii i Technik Jubilerskich Metallo Nobile we Florencji (Włochy) oraz odbyła staż projektowy w firmie jubilerskiej Torrini we Florencji. W latach 2004, 2005 współpracowała z Autorskim Biurem Projektów "Wzornik".

Od 2003 roku wykłada w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w Katedrze Biżuterii, wprowadzając studentów w tajniki tradycyjnej techniki emalii piecowej. Od 2008 roku prowadzi Pracownię Podstaw Projektowania Biżuterii w tejże Katedrze.

Uczestniczyła w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. W Polsce pokazywała swoje prace m. in. w Galerii Yes w Poznaniu, w Muzeum Mazowieckim w Płocku, w Muzeum na Zamku w Sandomierzu, w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, na Zamku Ujazdowskim i w Pałacu Królikarnia w Warszawie, w Galerii BWA w Bielsko - Białej, w Galerii Sztuki A. J. Stanko we Wrocławiu, w Galerii Sztuki w Legnicy, podczas Ars Ornata Cracoviana w Krakowie i na Międzynarodowych Targach Biżuterii i Zegarków AMBERIF w Gdańsku. Poza granicami kraju prace Olgi Podfilipskiej - Krysińskiej prezentowane były na wystawach na Litwie (Nida), w Niemczech (Monachium, Frankfurt, Lipsk), we Włoszech (Florencja) i w Korei Południowej (Seul).

W 2003 roku zdobyła pierwsze miejsce i godło Prodeco dla najlepszego młodego projektanta w konkursie organizowanym przez Elle Decoration.

Prezentowane na wystawie "w stronę biżuterii" moje prace pokazują efekty ekspe- rymentów twórczych, które wcale "w stronę" tradycyjnych działań jubilerskich mnie nie prowadzą. Podzieliłabym prace, które pokazuje na wystawie na dwa nurty: pierwszy z nich to wynik eksperymentów z tworzywem - sięgnęłam po materiały, które niekoniecznie kojarzą się z powszechnie uznawaną definicją cennych substancji używanych w złotnictwie: silikon, który okazał się tworzywem niesłychanie stymulującym do działań prawie na pograniczu rzeźby, a przecież znakomicie układającym się na sylwetce człowieka, współpracującym z ciałem podczas poruszania się, a równocześnie trzymającym się sylwetki prawie jak "druga skóra", jedwab o naturalnym, perłowym połysku i różnego rodzaju nici.

Drugi nurt mojej pracy wiąże się z fascynacja światłem. Korzystając z możliwości, jakie daje nam współczesna technika starłam się uczynić światło bohaterem moich prac, stosując je czasami jako zamiennik drogocennych kamieni, a czasami bawiąc się łapaniem go, odbijaniem i załamywaniem... Mimo odejścia "od", nie uniknęłam powrotu "do"... W moim przypadku powrotem jest sięganie do tradycyjnych technik, a szczególnie do techniki emalii piecowej, która, chociaż w niewielkim stopniu, ale jest i w tych moich pracach obecna.



<<< menu        <<<-- wstecz

Copyright © 2000 - 2008 STFZ. Wszystkie prawa zastrzeżone.