|
katalog >>>>
Złote Kreacje
Fundamentem naszej koncepcji artystycznej jest myślenie abstrakcyjne. Projektowanie opiera się na ogólnych zasadach wiedzy plastycznej, tj. zagadnienia kompozycji, proporcje, rytmy, kontrasty. Analiza formalna jest nieodłącznym przejawem projektowania. Biżuteria - w naszym rozumieniu - jest zespołem czystych form plastycznych (przestrzenno-rzeźbiarskich). Nie uczymy schematu ani żadnej maniery, którą studenci mogliby przyswoić, ale na bazie wiedzy ogólnoplastycznej i w zależności od użytego tworzywa i indywidualności artystycznej studenta powinna powstać koncepcja nowa, odkrywcza, ponieważ ta sama wiedza służy przy projektowaniu rzeźby i biżuterii.
Lena Kowalewicz-Wegner
[CMW 10575/A/16/2 nr 56]
Autorka powyższego tekstu, Lena Kowalewicz-Wegner, należała do kobiet stojących na czele łódzkiej awangardy. Obok Władysława Strzemińskiego i Katarzyny Kobro, najsłynniejszej pary łódzkiej sceny artystycznej, Lena Kowalewicz oraz jej mąż, Stefan Wegner, pełnili ważną rolę w kształtowaniu nowoczesnej sztuki i ideologii artystycznej.
Lena Kowalewicz urodziła się w 1924 r. w Wilnie. W latach 1946-1951, pod okiem Władysława Strzemińskiego, studiowała w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dziś Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego). Strzemiński, ojciec łódzkiej awangardy, artysta i teoretyk, bardzo znacząco wpłynął na młodą artystkę, rozwijając w niej zdolność myślenia abstrakcyjnego, oderwanego od tradycyjnego postrzegania rzeczywistości. Jego ideologię, zakładającą przeniknięcie sztuki do codziennego życia, Lena Kowalewicz wcieliła w życie zakładając w 1959 roku Pracownię Drobnych Form (później: Pracownię Projektowania Biżuterii) w PWSSP. Silnie zakorzeniona w murach łódzkiej Uczelni wizja doskonałego wzornictwa i sztuki powszechnie dostępnej, wynikająca z teorii i założeń Władysława Strzemińskiego, zagościły w ramach nowo powstałej pracowni. Kowalewicz, koncentrując się na indywidualności twórczej swoich studentów, przekazywała im teorie swojego nauczyciela, dotyczące formy i wpływu sztuki na otaczającą rzeczywistość. Zajmując się również malarstwem awangardowym, pragnęła przetransponować doświadczenia z tej dziedziny sztuki na język biżuterii i do podobnych działań zachęcała swoich studentów. Pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni kontynuowała do 1979 roku. Jej dorobek twórczy w zakresie malarstwa prezentowany był na wystawie w Galerii BLOK łódzkiej ASP w 2007 roku. Wtedy właśnie przyznano jej miano "lwicy łódzkiej awangardy" ("Gazeta Wyborcza").
Jej słowa, zacytowane na początku, do dzisiaj pozostają w centrum uwagi pedagogów łódzkiej Katedry Biżuterii, najważniejszego w Polsce ośrodka kształcenia artystów złotników.
prof. Andrzej Szadkowski
Wystawa Jubileuszowa
 Złote Kreacje to wystawa jubileuszowa. Mija bowiem 50 lat od założenia przez Lenę Kowalewicz Pracowni Projektowania Biżuterii przy PWSSP w Łodzi i tym samym narodzin łódzkiego środowiska złotniczego. Ekspozycja ta ma na celu ukazanie historii polskiego złotnictwa w okręgu łódzkim, jego przekształceń i ewolucji. To także doskonała sposobność do prześledzenia jak daleką drogę przeszła wizja Władysława Strzemińskiego, kluczowej postaci łódzkiego środowiska artystycznego, przetransponowana przez Lenę Kowalewicz na język biżuterii.
Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi powołano wiosną 1945 roku na jej pierwszego dyrektora mianując prof. Leona Ormezowskiego (1896-1949). Ormezowski urodził się w Bolechowie, niedaleko Lwowa. Studia rozpoczął w Kijowie, zaś dyplom otrzymał w 1924 na Uniwersytecie Warszawskim. Studia kontynuował w Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona, gdzie później (od 1938) wykładał malarstwo. Po wojnie na stałe przeprowadził się do Łodzi i tam przyjął funkcję rektora nowo powstałej uczelni. Był malarzem oraz teoretykiem malarstwa. Napisał podręcznik poświęcony malarskiej perspektywie oraz teksty o organizacji sztuki i krytyce artystycznej.
Jednym z najwybitniejszych artystów tworzących ciało pedagogiczne PWSSP był Władysław Strzemiński (1893-1952), spadkobierca artystycznych i pedagogicznych idei Bauhausu i Kazimierza Malewicza (1878-1935), którego duch do dziś wyczuwalny jest w szkolnych murach i kreacjach młodych artystów. Jego ideą była sztuka, która miała zrewolucjonizować świat i przeniknąć życie codzienne. Był twórcą łódzkiej awangardy, "artystą rewolucyjnym", wizjonerem i intelektualistą. Od 1987 roku Władysław Strzemiński stał się patronem łódzkiej szkoły, do dziś kontynuującej jego idee i pasję twórczą.
Obecny Wydział Tkaniny i Ubioru, w ramach którego funkcjonuje Katedra Biżuterii, powstał na przełomie 1946 i 1947 roku, jako Wydział Włókienniczy. Jego kierownikiem był wspomniany już prof. Ormezowski. To właśnie w ramach tego wydziału w 1959 roku powstała pierwsza w Polsce Pracownia Projektowania Biżuterii, pierwotnie nazwana Pracownią Drobnych Form. Założyła ją Lena Kowalewicz-Wegner (1924-1989), artystka, absolwentka PWSSP, studentka Władysława Strzemińskiego w Zakładzie Plastyki Architektonicznej i wybitny pedagog. Lena Kowalewicz ideologicznie należała do grupy łódzkich awangardzistów, założonej przez Strzemińskiego. Jako jedna z pierwszych absolwentek PWSSP i spadkobierczyni "Teorii Widzenia" Strzemińskiego, bardzo zasłużyła się dla malarstwa abstrakcyjnego, jakie postulował jej mistrz. Duży wpływ na jej twórczość miał również Stefan Wegner (1901-1965), mąż artystki, przyjaciel Strzemińskiego i jeden z orędowników myśli awangardowej. Jej malarstwo, początkowo inspirowane formami natury, przyjmowało formy coraz bliższe abstrakcji, skupionej na czystej formie i kolorze. W myśl upowszechniania sztuki, swoje działania artystycznie skierowała w stronę wzornictwa, koncentrując się na formach biżuteryjnych.
Tworząc Pracownię Projektowania Biżuterii stawiała sobie za cel postawienie znaku równości pomiędzy sztukami czystymi, jakich nauczano w ramach PWSSP, oraz biżuterią, dotychczas interpretowaną jedynie w kategoriach rzemiosła. Formę biżuterii niejednokrotnie przyrównywała do rzeźby, ustawiając pomiędzy obiema dyscyplinami znak równości. W rozważaniach formalnych i estetycznych nie pomijała postaci ludzkiej, jako podstawowego kryterium tworzenia biżuterii, które determinuje funkcjonalność przedmiotów. Lena Kowalewicz interpretowała biżuterię, jako obiekt indywidualizujący sylwetkę ludzką, noszący znaczenia i wchodzący w dialog z otoczeniem. Optowała również za stosowaniem często nietypowych dla tradycyjnej biżuterii materiałów. Jej studenci (i ona sama) nie stosowali złota i szlachetnych kamieni, a mosiądz, miedź oraz najróżniejsze odpady surowcowe i półfabrykaty. Podkreślała również znaczenie nowych tworzyw (np. plastiku), z których czerpać może biżuteria artystyczna. W ramach idei estetyzacji wytworów przemysłowych, współpracowała z przemysłem galanteryjnym i złotniczym. Jej założeniem dydaktycznym było indywidualne podejście do każdego studenta oraz przetransponowanie jego doświadczeń i wizji z innych dziedzin artystycznych na język biżuterii. Obok niej, Pracownię tworzyli: Barbara Rose, Andrzej Jakuszewski oraz Andrzej Jocz. W 1972 roku powstała druga, równoległa Pracownia Projektowania Galanterii Metalowej Przemysłowej, na czele której stanął prof. Zygmunt Ogrodowski. Z czasem obie pracownie połączono w Pracownię Projektowania Biżuterii i Galanterii, od 1984 roku kierowaną przez prof. Andrzeja Szadkowskiego.
W 2002 roku Pracownię Projektowania Biżuterii i Galanterii przekształcono w dzisiejszą Katedrę Biżuterii, w ramach której funkcjonują 3 Pracownie - Podstaw Projektowania Biżuterii, Biżuterii, Projektowania Form Złotniczych - oraz pracownie warsztatowe, m.in. Pracownia Technologii Emalii. To jedyne takie miejsce w Polsce, gdzie zarówno młodzież jak i działający już artyści mogą zdobyć wykształcenie od doskonalenia warsztatu, poprzez historię biżuterii i podstawy marketingu, uzyskując tytuł magistra sztuki. Aktualny zespół dydaktyczny tworzą uznani artyści, m.in. prof. Andrzej Szadkowski (od 1995 - pierwszy w Polsce profesor w specjalizacji: projektowanie biżuterii; długoletni kierownik Katedry Biżuterii i jej założyciel) oraz prof. Andrzej Boss (od 2008 roku pełniący funkcję kierownika Katedry). Od 1998 przy Kolegium Mody na Wydziale Tkaniny i Ubioru utworzono studia licencjackie ze specjalnością "projektowanie biżuterii", które od 2001 roku kontynuować można na Magisterskich Studiach Uzupełniających.
Wykładowcy, absolwenci i studenci Katedry Biżuterii mogą poszczycić się wieloma znaczącymi
osiągnięciami. Biorą udział w licznych wystawach i konkursach w Polsce i na świecie, wygrywając
nagrody i umieszczając łódzką szkołę w czołówce uczelni kształcących artystów-złotników. Ich
prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych, m.in. w Schmuckmuseum w Pforzheim,
Muzeum Ceskeho Raje w Turnowie, Muzeum Okręgowym w Gliwicach, Muzeum Miedzi w
Legnicy, Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym oraz Centralnym Muzeum
Włókiennictwa w Łodzi. Ostatnie dziesięciolecie zaowocowało nie tylko zmianami personalnymi w
ramach Katedry, ale również nawiązaniem współpracy z wieloma ważnymi imprezami
biżuteryjnymi w Polsce i na świecie. Łódzka Katedra obecna jest na najważniejszych targach
biżuterii w Polsce - Amberif i Złoto Srebro Czas, a także współpracuje z monachijską Inhorgentą
oraz Internationale Handwerksmesse. W ramach tej ostatniej, w tym roku już po raz 49.,
zorganizowano słynną wystawę "Schmuck 2008", w której jedynymi prezentowanymi pracami z
Polski były realizacje prof. Andrzeja Szadkowskiego. Dzięki staraniom łódzkiego środowiska
złotniczego ta niezwykła wystawa po raz pierwszy w historii trafiła do Łodzi i pokazywana była
wraz z przeglądem prac pedagogów, absolwentów i studentów Katedry, będącym preludium do
aktualnej, jubileuszowej wystawy. Złote Kreacje, celebrujące w 2009 roku jubileusz 50-lecia
istnienia Katedry Biżuterii w Łodzi i łódzkiego środowiska złotniczego, doczekają się z pewnością
wielu kolejnych odsłon, m.in. w Monachium podczas Internationale Handwerksmesse 2009 ,,Handwerk & Design", w Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku, w Galerii Stanków we Wrocławiu, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Okręgowym w Sandomierzu, Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, Muzeum Bursztynu w Gdańsku i Bre Banku w Warszawie.
Złote Kreacje to wystawa wyjątkowa, ilustrująca proces przemian, jakie przeszło zjawisko biżuterii artystycznej od 1959 do 2009 roku. To prezentacja dorobku ludzi, którzy swoimi obiektami udowodnili, że biżuteria to sztuka "czysta", równa rzeźbie i malarstwu. Kontynuując ideologię Władysława Strzemińskiego (który wciąż silnie wpływa na łódzką Akademię Sztuk Pięknych) i Leny Kowalewicz-Wegner (spiritus movens Katedry Biżuterii), artystów z łódzkiego kręgu złotniczego można przypisać do tzw. "łódzkiej szkoły projektowania". Ich współczesny, najwybitniejszy spadkobierca, prof. Andrzej Szadkowski oraz aktualny Kierownik Katedry prof. Andrzej Boss, wraz z dzisiejszym gronem pedagogicznym, kultywują idee swych wielkich poprzedników, tworząc znaczące centrum edukacji dla artystów-złotników. Prezentowane dziś Złote Kreacje są dowodem na to, że tradycja i założenia "łódzkiej szkoły projektowania" nie odeszły w zapomnienie i wychowują kolejne pokolenia wybitnych artystów.
Ewa Bromberkowska
historyk sztuki
Pedagodzy Katedry Bizuterii
Aktualnie grono pedagogów Katedry Biżuterii tworzą:
Andrzej Szadkowski
Profesor zwyczajny, prorektor ds. nauki Akademii
Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi
w l. 2005-2008 i 2008-2012. Założyciel Katedry
Biżuterii i jej kierownik od 2002 r. Kierownik
Pracowni Projektowania Biżuterii od 1989 r.
Ur. w 1947 r. w Zgierzu. Studia na Wydziale Ubioru
w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych
w Łodzi. Dyplom z wyróżnieniem w 1972 r. z projektowania
ubioru u st. wykładowcy Wandy Borowskiej
i z projektowania biżuterii u doc. Leny Kowalewicz-
Wegner. Od 1972 r. asystent doc. Zygmunta
Ogrodowskiego w Pracowni Projektowania Galanterii
Metalowej. W1995 r. otrzymał tytuł profesora.
Twórczość w zakresie projektowania biżuterii i form
złotniczych. Brał udział w ok. 120 wystawach zbiorowych
krajowych, zagranicznych i międzynarodowych.
Miał 11 wystaw indywidualnych.
Pełni liczne funkcje, m.in.: członka Rady Polskiej
Akademii Nauk w kadencji 2007-2010, członka
Rady Artystycznej i wielokrotnego przewodniczącego
Jury konkursow "Obraz i Forma" w Sankt Petersburgu,
członka Gesselschaft fur Goldschmiedekunst
Hanau (Niemcy), polskiego kuratora wystaw
konkursowych "Schmuck" w Monachium i in. Juror
międzynarodowych konkursow biżuterii: "Midora"
- Lipsk (Niemcy), "Obraz i Forma" - St. Petersburg (Rosja), "Ałmatyr" Kaliningrad (Rosja), "Srebro"
Legnica, "Camelot" Kraków, "Złoto, Srebro, Czas"
Warszawa, "Elektronos" i "Mercurius Gedanensis"
Gdańsk.
[Nota biograficzna: "Złota Księga Nauki Polskiej.
Naukowcy Zjednoczonej Europy", Polski Instytut
Biograficzny, 2006]
Andrzej Boss
Ur. się w 1960 r. w Tarnowie. Jest absolwentem
Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych
w Łodzi. W 1985 r. obronił dyplom w Pracowni
Projektowania Biżuterii u prof. Andrzeja Szadkowskiego
i Rysunku u prof. Andrzeja Gieragi. Od 1985
pracuje w ASP w Łodzi, a od 2005 jest profesorem
nadzwyczajnym. Kierownik Katedry Biżuterii, prowadzi
Pracownię Projektowania Form Złotniczych.
Jest autorem 15 wystaw indywidualnych, uczestnikiem
ponad 100 wystaw zbiorowych na całym
świecie. Laureat siedmiu i juror sześciu konkursów
złotniczych. Projektuje biżuterię, przedmioty
użytkowe i małe formy rzeźbiarskie. Jego prace są
w kolekcjach: Centralnego Muzeum Włókiennictwa
w Łodzi, Muzeum Okręgowego w Legnicy, Muzeum
Okręgowego w Sandomierzu, Muzeum Bursztynu
w Gdańsku, Muzeum Bursztynu Ribnitz-
Damgarten (Niemcy), Galerii Sztuki Złotniczej
w Legnicy i wielu kolekcjach prywatnych.
[Nota biograficzna: "Kronika Nauki Polskiej" (za
lata 2003-2006)]
Ewa Effenberg
Ur. w 1979 r. w Łodzi. Dyplom w Pracowni Biżuterii
prof. Andrzeja Szadkowskiego w 2004 r. Asystent
w Pracowni Projektowania Form Złotniczych pod
kierownictwem prof. Andrzeja Bossa.
Udział w 26 wystawach krajowych i zagranicznych
(w tym dwie indywidualne) m.in. Palagio di Parte
Guelfa - Florencja; Galeria Bigalli, Dicomano -
Włochy; Societe Industrielle de Mulhouse, Miluza
- Francja; Muzeum Etnograficzne w Sankt Petersburgu;
Galeria Platan, Budapeszt - Węgry; Katholische
Stadthaus, Wuppertal - Niemcy; Inhorgenta
Europe, Monachium - Niemcy; Muzeum Sztuk
Użytkowych Poznaniu; Galeria Sztuki w Legnicy;
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu.
Prace w zbiorach Galerii Sztuki w Legnicy, Muzeum
Okręgowego w Sandomierzu. Nagrody: II nagroda
(Marszałka Wojewodztwa Dolnośląskiego)
w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Złotniczej
w Legnicy - 2005 r., I nagroda (Ministra Kultury)
w konkursie "Projekt" w łodzkiej ASP - 2005 r.,
Nagroda dodatkowa Z. P. A. P. Polska Sztuka
Użytkowa w konkursie "Projekt" - 2005 r., Nagroda
dodatkowa czasopisma "Elle Decoration" w konkursie
"Projekt" - 2005 r.
Olga Podfilipska-Krysińska
Ur. w 1974 r. w Łodzi. Ukończyła Akademię Sztuk
Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi w 1999 r.
- dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Projektowania
Biżuterii prof. Andrzeja Szadkowskiego. Umiejętności
techniczne i projektowe doskonaliła podczas
studiow na Wydziale Projektowania Biżuterii
Politechniki w Lahti (Finlandia) w 1999 r. i w Szkole
Projektowania Biżuterii i Technik Jubilerskich
Metallo Nobile we Florencji (Włochy) w 2002 r.
(stypendium rządu włoskiego). W roku 2002 odbyła
staż projektowy w firmie jubilerskiej Torrini
we Florencji. W latach 2003 - 2006 wspołpracowała
z Autorskim Biurem Projektow "Wzornik"
w Milanówku. Od 2002 r. pracuje na stanowisku
asystenta i wykładowcy w Katedrze Projektowania
Biżuterii ASP w Łodzi.
Brała udział w wielu konkursach i wystawach
w Polsce i poza jej granicami - swoje prace prezentowała
m.in. na Litwie, we Włoszech, w Niemczech, w Korei Południowej, w tym 2 wystawy
indywidualne. W 2003 r. otrzymała I nagrodę
w kategorii Młody Projektant w polskiej edycji
konkursu ProDeco czasopisma "Elle Decoration".
Prace Olgi Podfilipskiej - Krysińskiej znajdują się
w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
i Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.
Jarosław Kolec
Ur. w 1956 r. w Łodzi. Jest absolwentem Akademii
Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi.
Dyplom w Pracowni Biżuterii prof. Andrzeja
Szadkowskiego. Pracuje w tej uczelni od 1988 r.,
prowadzi zajęcia warsztatowe w Katedrze Biżuterii
na Wydziale Tkaniny i Ubioru.
Jest założycielem i członkiem Grupy Tworczej G7,
powstałej w 2006 r. Jego pasją, oprocz dawnych
technik złotniczych, są kamienie, nie tylko te jubilerskie,
i ich oddziaływanie. Należy do Polskiego
Towarzystwa Gemmologicznego. Jest rzeczoznawcą
diamentow oraz posiada Certyfikat
Kwalifikacji do badania i oceny jakości kamieni
szlachetnych.
Bierze czynny udział w wystawach i konkursach
krajowych i zagranicznych związanych z projektowaniem
biżuterii (ponad 100 wystaw, w tym 8 indywidualnych).
Prezentował swoje prace m. in.
w Bremie, Getyndze, Witzenhausen, Berlinie, Hanau,
Monachium, Hawanie, Brukseli, Kopenhadze,
Chicago, Kaliningradzie, Buenos Aires, Obera, Warszawie,
Łodzi, Krakowie, Wrocławiu, Gdańsku, Katowicach.
Otrzymał nagrody: II Nagroda SILVER GEM 3, Galeria
Gemmologiczna, Warszawa 1989 r., II Nagroda
ELEKTRONOS 2002, VI Międzynarodowy Konkurs
na Projekt Biżuterii z Bursztynem. Jego prace są
w zbiorach: Muzeum Włokiennictwa w Łodzi,
Muzeum Miedzi w Legnicy, Muzeum Okręgowym
w Sandomierzu. Galerii YES w Poznaniu.
Sergiusz Kuchczyński
Ur. w 1975 r. w Łodzi. W latach 1994-1999 studiował
na Wydziale Tkaniny i Ubioru łodzkiej ASP,
gdzie obronił dyplom z ubioru z wyróżnieniem
w pracowni prof. Aleksandry Pukaczewskiej i malarstwa
w pracowni prof. Jerzego Kudukisa oraz aneks z biżuterii w pracowni prof. Andrzeja
Szadkowskiego. Od 2003 roku jest asystentem
w Pracowni Biżuterii prowadzonej przez prof.
Andrzeja Szadkowskiego.
Projektuje ubiory i biżuterię. Uczestnik wielu wystaw
poświęconych biżuterii. Jest laureatem konkursow
ogolnopolskich a jego kreacje noszą polskie
gwiazdy muzyki i filmu. Otrzymał m.in.: nagrodę
Prezydenta miasta Łodzi w konkursie "Złota
Nitka" w 2000 r., III nagrodę w Konkursie "Oskary
Mody" w 2003 r. W latach 2004-2005 pełnił funkcję
projektanta i dyrektora artystycznego domu
mody Forget-Me-Not.
Witold Skwarski
Ur. w 1951 r. Od 1991 pracuje w ASP w Łodzi.
Zatrudniony na stanowisku technika w Katedrze
Biżuterii. Socjolog kultury (absolwent Uniwersytetu
Łódzkiego), artysta złotnik, pedagog.
Jego zainteresowania ewoluowały od geologii,
poprzez biżuterię do form przestrzennych. Udział
w kilku wystawach biżuterii i fotografii w Polsce.
Jakub Kolec
Ur. w 1983 r., pracuje i mieszka w Łodzi. Jest absolwentem
kierunku o profilu pedagogicznym Wyższej
Szkoły Edukacji Zdrowotnej w Łodzi. Biżuterią zajmuje
się od kilku lat. Czynnie uczestniczy w wystawach
i konkursach związanych z biżuterią.
Marcin Nowak
Ur. w 1984 r. w Starachowicach. Obecnie student V
roku, zatrudniony na stanowisku technika w pracowni
Komputerowego Wspomagania Projektowania.
Biżuterią zajmuje się od 1998.
Od trzech lat zajmuje się też komputerowym projektowaniem
biżuterii 3D systemem CAD/CAM.
Uczestniczył w ponad 10 wystawach w kraju i za
granicą.
Wystawy: "Złoto Srebro Czas" - targi biżuterii,
Warszawa, "Amberif", Gdańsk, Inhorgenta Europe,
Niemcy. Udział w konkursach: Legnicki Festiwal
Srebra 2005, Schmuck 2008, XV Triennale Srebra,
Niemcy. Otrzymał I Nagrodę w konkursie Nokii
w 2007 r.
Absolwenci
Pierwszymi absolwentami specjalizacji ,,projektowanie biżuterii" byli Barbara Munzer i Ryszard Hunger w 1965 roku. Wpisy na Ich dyplomach brzmiały: "dyplom ze specjalizacji projektowanie biżuterii".
Z tych dwojga dyplomantów wierną biżuterii i złotnictwu pozostaje do dziś Pani Barbara Munzer, natomiast profesor Ryszard Hunger określił się jako malarz abstrakcjonista i w tej dziedzinie otrzymuje liczne nagrody.
Różne były powody, że już następne dyplomy u Pani docent Leny Kowalewicz- Wegner były przypisane tylko specjalizacji ubioru. Biżuteria była wtedy jedynie pracownią w Katedrze Ubioru. Nakazem dyplomowym były więc realizacje z projektowania odzieży i aneks z biżuterii (np. dyplom Andrzeja Szadkowskiego z 1972 roku).
Z czasem, pozostając przy takim wpisie w dyplomie, można było przygotować temat li tylko z biżuterii (Andrzej Boss - pierwszy dyplom z biżuterii, jednak z wpisem: specjalizacja projektowanie ubioru, 1985 r., i Sławomir Fijałkowski 1995 r.).
Dopiero po kolejnych, wieloletnich staraniach i zabiegach formalnych pojawił się pierwszy dyplom z biżuterii z prawidłowym określeniem: dyplom ze specjalizacji projektowanie biżuterii. Dalej poszło łatwiej i "normalnie". Pierwszy tytuł profesora ze specjalizacji otrzymał Andrzej Szadkowski; w 2002 r. powołano Katedrę Biżuterii; kolejne awanse: doktorat w 1993 r. i habilitacja w 2003 r. Andrzeja Bossa oraz doktorat w 1999 r. i habilitacja w 2005 r. Sławomira Fijałkowskiego.
Katedra Biżuterii i jej Pracownie: Biżuterii i Projektowania Form Złotniczych dyplomują corocznie około 15 absolwentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych I i II stopnia. Aktualnie w Katedrze Biżuterii wszczęte są cztery postępowania w przewodach doktorskich dla: Ewy Effenberg, Olgi Podfilipskiej-Krysińskiej, Jarosława Kolca i Sergiusza Kuchczyńskiego. Pedagodzy Katedry recenzują prace magisterskie, doktorskie i habilitacyjne oraz w przewodach o nadanie tytułu profesora sztuki; są także promotorami w tych postępowaniach.
Dorobek dydaktyczny jest prezentowany na licznych pokazach, wystawach, w katalogach oraz corocznie na płycie CD.
Liczne udziały w wystawach, zarówno studentów jak i absolwentów, nagrody w konkursach, udziały w sympozjach, seminariach i zakupy prac do kolekcji muzealnych i galeryjnych są najlepszym potwierdzeniem prawidłowego przygotowania absolwentów jako twórców. Absolwenci są zapraszani do światowych, cyklicznych przeglądów biżuterii ,,Schmuck" w Monachium, Międzynarodowego Przeglądu Form Złotniczych w Legnicy, słowników biograficznych twórców biżuterii i form złotniczych [Jewelry Compendium]. Jesteśmy także członkami polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych: Stowarzyszenia Twórców Złotniczych, Gesselschaft für Goldschmiedekunst w Hanau, ,,Image and Form" w Sankt Petersburgu.
Pedagodzy są jurorami międzynarodowych konkursów, członkami Rad Programowych, publikują teksty w czasopismach specjalistycznych w Polsce i za granicą.
Pozostaje nam pedagogom doskonalić programy dydaktyczne, zabiegać o nowe technologie i nadal będąc aktywnymi twórcami współtworzyć światową rodzinę projektantów biżuterii.
Życzę tego wszystkim powyższym adresatom.
prof. Andrzej Szadkowski
Nagrody i wyróżnienia studentów Katedry Biżuterii:
1999
- Amberif Design Award- "Elektronos 1999" -I nagroda - Aleksandra Kucińska, Gdańsk
2000
- Amberif Design Award- "Elektronos 2000" - I nagroda - Anna Kamińska-Ogińska,
- III nagroda - Katarzyna Fejdysz-Gronecka, wyróżnienie - Agnieszka Rożek
2001
- Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie Biżuterii "Przełamując fale" - Dorota Piestrak, Galeria "Milano" w Warszawie
- Grand Prix w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Złotniczej "Autoportret" - Dorota Piestrak, Galeria Sztuki w Legnicy
- Amberif Design Award- "Elektronos 2001" - I nagroda - Adriana Lisowska, III nagroda -Albert Kaleta, Nagroda Timex-Poland - Anna Kamińska-Ogińska
- International Competition of Young jewellery designer "Figure and Form", Iza Kulman - III nagroda, Michał Wyszomirski - wyróżnienie, Sankt Petersburg (Rosja)
- Grand Prix "Mercurius Gedanensis" - Marcin Tymiński, Gdańsk
- "Złoto, Srebro, Czas"- główna nagroda II Międzynarodowych Targów Biżuterii za najciekawszą ekspozycję - Aleksandra Kucińska, II nagroda - Ewa Mioduszewska, III nagroda - Krzysztof Roszkiewicz, Warszawa
2002
- Grand Prix - Legnicki Festiwal Srebra, XI Międzynarodowy Przegląd Form Złotniczych "Srebro 2002" - Jerzy Stanisław Jabczyński, Galeria Sztuki w Legnicy
- Amberif Desig Award - "Elektronos 2002"- Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii z Bursztynem -II nagroda - Jarosław Kolec, wyróżnienie - Agata Kobusińska, wyróżnienie - Renata Mirecka
- "Złoto, Srebro, Czas"- Międzynarodowe Targi Biżuterii - wystawa dyplomów studentów Pracowni Projektowania Biżuterii, nagroda- Antek Zaremski, Warszawa
2003
- Amberif Design Award - "Elektronos 2003" Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii
z Bursztynem - III nagroda -Sława Tchórzewska, wyróżnienie - Monika Oczkowska, wyróżnienie - Edyta Smorawska i Marcin Tomaszewski
- International Competition of Young jewellery designer "Figure and Form" - I nagroda -Żaneta Kowalska, Sankt Petersburg, Rosja
- "Prezentacje 2003"- Ogólnopolski Konkurs Biżuterii Artystycznej - II nagroda - Filip Jackowski, Warszawa
2004
- Amberif Design Award - "Elektronos 2004" - Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii z Bursztynem, I nagroda - Adriana Lisowska, II nagroda - Monika Oczkowska, III
nagroda - Rafał Kozubowicz
2005
- Legnicki Festiwal Srebra, XIV Międzynarodowy Przegląd Form Złotniczych "Srebro 2005", Galeria Sztuki w Legnicy, II nagroda - Ewa Effenberg
- Amberif Design Award - "Elektronos 2005" - Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii z Bursztynem, I nagroda - Szymon Piłat, II nagroda - Justyna Cytawa
2007
- Amberif Design Award - "Elektronos 2005" - Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii z Bursztynem, wyróżnienie - Iwona Piotrowska, wyróżnienie - Marta Rudnicka
- Legnicki Festiwal Srebra, XVI Międzynarodowy Konkurs Sztuki Złotniczej - III nagroda - Marcin Bogusław
2008
- Amberif Design Award -"Elektronos 2005" - Międzynarodowy Konkurs na Projekt Biżuterii z Bursztynem, wyróżnienie - Iwona Piotrowska, wyróżnienie - Anna Koczyk
Ewa Buksa-Klinowska - Nagrody w konkursach emalierskich, Tokio, edycja 18. w 2005 roku, 19. w 2006 roku i w 20. konkursie w 2007 roku, - Nagroda w Międzynarodowym Konkursie Emalierskim w Brukseli, 2007 rok
katalog >>>>
|
<<< menu