Pin Sławomira Fijałkowskiego to praca czysta, wolna od ozdobników, wręcz lapidarna. Faktura jej kształtów i rozplanowanie przestrzeni sprawia, że wydaje się być absolutnie skończona. A nie jest.
Pobieżnie przyglądając się jej zobaczymy formę plastyczną - trochę jak szydełkowa koronka na babcinym stoliczku, ale patrząc uważniej - wyobraźnia zaczyna działać - widzimy szlachetne kamienie (tytuł pracy to "71 brylantów, w tym jeden naprawdę duży"). Jest to praca skończona i nieskończona zarazem, bo może być też etapem przygotowania formy odlewniczej. Przekroczone zostały ramy tradycyjnie rozumianej biżuterii.

Prace Jarosława Westermarka wywodzą się z dziecięcych zabawek kasztanowo-żołędziowych, ale przetworzone zostały w czystą, sterylną formę plastyczną. Autor w sposób żartobliwo-ironiczny przetransformował "trzy cnoty", charakterystyczne dla ikonografii wschodniej. W efekcie powstał zabawny komentarz do często jakże życiowych sytuacji...

Brosza Arkadiusza Wolskiego wyróżnia się sterylną formą nawiązującą do "geometrycznej" biżuterii lat osiemdziesiątych, ale zinterpretowaną w technologii czasów obecnych. I znak graficzny i ozdoba ciała; rodzi nostalgię za przestrzenią, ale nie tą, klaustrofobiczną, w której, niestety, żyjemy.

NAGRODA STFZ

Kolczyki Zofii i Witolda Kozubskich pokazują, jak w oszczędnej formie zawrzeć można bogactwo wyrazu. Wzmocnione kolorem tworzą specyficzną mikroprzestrzeń, która może być, w ramach zakreślonych przez autorów, formowana przez odbiorcę. Perfekcja, smak i kultura - to cechy tych prac.

NAGRODA "925" im. Joachima "Żanka" Sokolskiego

Nagroda "925" została przyznana przez wielkiego przyjaciela Joachima "Żanka" Sokolskiego - Piotra Nowickiego. Jak sam mówił oglądając biżuterię - w wyborze kierował się myślą: którą z zakwalifikowanych prac wybrałby Żanek, gdyby żył. Zdecydowany wybór padł na prace Zofii i Witolda Kozubskich.

WYRÓŻNIENIE

Na przeciwnym biegunie są brosze Agnieszki Bruzdy. Odważne zestawiania agresywnych kolorów, perfekcyjne wykonanie. Wydawałoby się, że kwadratowe kształty osłabiają ich działanie, ale w tej formie są one jak "próbki" materiałów na stroje łowickie czy ludowe pasiaki. A może to świąteczne ozdoby? W świecie, gdzie biżuteria często unifikuje, a nie wyróżnia, ta wyróżniać będzie na pewno. I o to chodzi.

WYRÓŻNIENIE

Brosze Michaliny Owczarek zmuszają do chwili głębszej refleksji. W spokojnych, centrycznych formach nawiązujących do płatków śniegu znajdujemy zmultiplikowane znaki agresji, bólu, tragedii. Powtarzalność symbolu przestrzega, zwraca uwagę na prawdę dzisiejszego świata. Jest autorskim protestem przeciw złu, które być może jest bardzo blisko, choć dostrzec je można nie od razu...

WYRÓŻNIENIE

Bransoleta Marcina Janty to model do składania. To jakby przemieszanie biżuterii hippisowskiej i biżuterii, którą ze sznurka robią dzieci. Fundator nagrody docenił prostotę przekazu i funkcjonalność przedmiotu.

WYRÓŻNIENIE

Wisiory Jana Suchodolskiego wykorzystują technikę "odlewu z natury". Surową fakturę powierzchni srebra konfrontują z gładką powierzchnią barwnych tworzyw sztucznych w ryzykownych, choć intrygujących połączeniach. Udowadniają, że nawet podczas projektowania biżuterii "tekstylnej", mając wiedzę i warsztat, nie trzeba rezygnować z technik złotniczych. Z sukcesem dla formy i efektu wizualnego.

Jury